ترافیک تا خیلی دورتر از چهار راه رسیده بود!
هر چی با چشمام لابه لای ماشین ها گشتم ندیدمش!
یه سالی میشد که میشناختمش !
اسمش علیرضا بود!
با دو خواهرو مادرش چهار راه رو قرق کرده بود!
خواهراش آدامس و کبریت می فروختن و علیرضا گل !
گل های نرگس علیرضا حرف نداشت!
راستی اسم یکی از خواهراش هم نرگس بود !
با اون شیرین زبانی خاص خودش بدجوری به دلم نشسته بود!
مشتری هر روزش بودم!
می گفت : گل فروشی بهونه است !
اینجام تا مواظب خونواده ام باشم!
تا وقتی بابا آزاد شه من! "مرد" خونواده ام!
می گفت که از رباط کریم میان !
رباط کریم کجا ! تهرانپارس کجا!!؟
نگران شدم !
دیگه چراغ سبز شده بود !
وقت گذشتن از چهار راه نرگس رو دیدم که از مسیر حرکت ماشین ها به کناری می رفت تا زیرش نکنن!
بی اختیار توقف کردم و فریاد زدم : نرگس ! علیرض کجاست!!؟
نگاهی به من کرد و گفت :
ُسلام آقا ! علیرضا تصادف کرده ! پاش شکسته!! الان خونه ست!
صدای بوق ممتد ماشین های پشت سرم جایی برای توقف بیشتر برام نگذاشت!
مرد خانواده خانه نشین شده بود!
علیرضای مهربانم ! منتظرم تا برگردی مرد!!
----------------------------------------
راستی!
شما در روز از چند چراغ قرمز عبور می کنین!
علیرضا ها رو می بینین!!
شما چند تا علیرضا می شناسین!!؟
آن مرد مرد!
آن مرد با خفت مرد!
آن مرد کشت!
آن مرد برادر مرا کشت !
آن مرد برادر تو را کشت !
آن مرد..................................!
یکبار مردن برای او کم است!
اینطور نیست !؟
او ندید گریه های مادر مرا !
او ندید مادر مرا وقتی عکس پسر جوانش را درا آغوش کشید و ..........!
او ندید گریه های دختری را که در سه سالگی از مادر « بابا » می خواست !
او ندید گریه های همسر جوانی را که مرد آرزوهای خود در خاک می دید !
او ندید ! او ندید ! او ندید !
برخیز مادر !
مادر نفرین های تو کارساز شده !
مادر ! قاتل پسرت به سزایش رسید !
بخند مادر !
مادر! من سالهاست لبخندی از تو ندیدم!
برخیز !